Gehaktdag.

Tja, daar zit je dan weer. Thuis op de bank met de kachel aan en een bakkie van 'de lekkerste koffie die je kent'. Dat mag dan wel zo zijn, maar dan kies ik toch liever voor een mok 'Folgers' ,in de korte broek bij het zwembad van het huis in Florida. Wat een verschil zeg, en dat in een 'paar uur' tijd.

Maandagochtend om 10 uur(1600 NL) hebben we de sleutel ingeleverd en zijn we naar het vliegveld gereden.Bij Alamo ging alles vlot, +1700 mijlen en schadevrij de Jeep weer ingeleverd. Bij de incheckbalie van American Airlines was het lekker rustig. Het online inchecken heb ik maar overgeslagen, dat duurde me veel te lang de vorige keer. Deze meneer word er voor betaald, die kan dat vast veel beter. Nog even naar buiten om een paar Marlboro's te verdampen,waarschijnlijk de laatste voor een hele tijd, en nog even de warmte te voelen, want dat zal tot mei 2011 ook niet meer gebeuren.



Om 12.40 kunnen we aan boord van de Boeing MD S80, voor de 2 uur durende vlucht naar New York. Stoelen AB en C op rij 36 zijn voor ons, tussen Pratt & Whitney. Nee, dat zijn niet die 2 zangeressen uit Idols, maar de loeiende motoren die ons uitzicht blokkeren. De 2 stoelen aan de andere kant van het gangpad kampen met het zelfde ongemak. Voor de duidelijkheid, we hebben geen uitzicht op de motor, we zien alleen maar motor. Waarom er dan een raam op die plaats zit, geen idee.

Na een uur of 2 vliegen landen we op New York JFK. De koffers zien we pas in Brussel terug, en we hoeven ook niet naar een andere terminal. Iets te eten zoeken, en wachten tot 5.25 tot we gaan boarden voor de laatste vlucht van deze vakantie. In de wachtruimte werd al omgeroepen dat de vlucht helemaal vol zit, en een extra stoel kunnen we dus vergeten. Als eindelijk iedereen zijn handbagage in de vakken heeft kunnen proppen en op zijn plaats zit kunnen we vertrekken. Het is filerijden naar de startbaan, en het duurt dan ook zeker 20 minuten voordat we vliegen. Na het opstijgen worden we snel voorzien van een drankje, en een half uur later van een maaltijd.



Als alles weer is afgeruimd is het tijd om te proberen het zo comfortabel mogelijk te maken, en wat te slapen. Dat slapen gaat wonderbaarlijk goed.Als de ogen weer open gaan vliegen we al boven zuid-Engeland en is het nog slechts een dik uur tot we in Brussel zijn. Het ontbijt word geserveerd, en langzamerhand gaan we dalen. Om 7.30 touchdown in Brussel, en een uur later staan we buiten in de kou, we zijn weer thuis.Bijna dan, want we moeten nog zeker 3 uur rijden voor we echt thuis zijn.

Daar kunnen we door de dichte mist tot Utrecht, en de vele files nog een uur bij op tellen. Om 1300 uur zijn we dan eindelijk weer in ons eigen huis, waar de koffie al klaar staat. 's Middags nog even in slaap gesukkeld op de bank, maar om 1900 gaan we echt onder de wol, helemaal gesloopt van de lange reis. We zijn zo'n 21 uur onderweg geweest, en dat voel je in al je spieren. Rond 22.00 weer klaar wakker, en het duurt tot zeker 02.00 dat Manon en ik weer in slaap vallen. Om half 9 gaan de luiken weer open. Het is gehaktdag.

Dat was het dan alweer...

"Time flies when ur having fun" .Plezier hebben we zeker gehad hier in sunny Florida, ook vandaag weer. Lekker op tijd naar Aquatica gereden, we waren er al om 10.30 . Wederom niet druk in het park, ligstoelen en zwemvesten te over. Als eerste een paar rondjes laten meesleuren in Roa's Rapids. Op je rug, je buik of ondersteboven, gewoon lekker laten meedrijven, je komt vanzelf terug op de plek waar je bent begonnen. Het uitstappen is het moeilijkste van alles, als je te laat naar de kant gaat, wordt je weer meegesleurd voor nog een rondje.



Daarna weer klimmen en klauteren in 'Walkabout Waters' .Glijbanen, waterkanonnen, bakken water die naar beneden kletteren, een paradijs voor kleine en grote kinderen. Ouders bakken in de felle zon, en de kinderen leven zich helemaal uit.
Alfons ging even van de 'Taumata Racers' af (8 glijbanen naast elkaar, wie het eerste beneden is wint), maar die heet vanaf nu de 'Traumata Racers' Man,man wat een trappen om boven te komen. Helemaal buiten adem liet ik me naar beneden storten(en das best hoog)en ging zelfs als winnaar over de streep.






De Lazy River'Loggerhead lane' en kinderbad'Kookaburra Cove'pikken we ook nog even mee. Dan nog een paar rondjes in de Rapids, en dan is het alweer tijd om naar huis te rijden. Voor het verlaten van het park maken we nog wat foto's van de Commerson's Dolphins, en daar zitten een paar hele mooie plaatjes bij.



Onderweg naar Inverness maken we nog wat foto's van allerlei dingen op en langs de weg, en ook in Inverness doen we de toeristische route.
Voor de laatste keer naar de Walmart, voor een paar cadeautjes voor Manon, en wat laatste spulletjes die we mee willen nemen naar huis. Ik kijk nog even bij de electronica naar een Ipad, maar toch niet gekocht. We hebben 2 laptops, daar moeten we het voorlopig maar mee doen. Calimero heeft al jaren een Eipet, en die hoor je er ook nooit meer over.

De koffers zijn gepakt, het huis en de auto zijn weer opgeruimd, de laatste wasjes zijn gedraaid. Morgen rond 10 uur rijden we naar Orlando waar ons vliegtuig om 13.20 vertrekt naar New York. Als alles meezit landen we dinsdag om 7.40 in Brussel.Dan nog een uurtje of 3 rijden, en dan zijn we weer echt thuis. We zouden graag nog langer zijn gebleven, maar aan alles komt een eind.

We hebben een geweldige tijd gehad, we komen zeker nog een keer terug.

Nog één keer badderen.

Onze laatste volle dag in het zonnige Florida is aangebroken, en die gaan we voor een groot gedeelte doorbrengen in Aquatica. Ons eerste bezoek was uitstekend bevallen, en dus voor herhaling vatbaar. Een retourtje Orlando helpt ook aardig om de tank van onze Jeep leeg te rijden.Morgen nog een enkeltje, en dan inleveren bij Alamo. Als we vanmiddag weer thuis zijn hebben we nog tijd genoeg om de koffers te pakken, en alles weer netjes te maken in en om het huis. Maar eerst nog even plezier maken.

Busch Gardens Tampa

Vandaag ons uitgestelde bezoek aan Busch Gardens in Tampa Bay. Lekker op tijd in de auto, want het is ruim anderhalf uur rijden, door onbekend terrein. De eerste 20 mijl gaan over de provinciaale weggetjes van Citrus County, een keer wat anders dan de Turnpike. Na een half uurtje draaien we de Interstate 75 op, en kan het tempo omhoog. Onderweg zien we verrassend veel wildlife. Gordeldieren,hertjes,een slang, racoons(wasbeertjes) en Manon ziet zelfs nog een alligator. Ondanks dat de dieren allemaal doodstil liggen,en ik in een flits -Michelin- op de gator zie staan, is het bij 120km/u haast onmogelijk om een knappe foto te maken. We zien ook nog levende hertjes, die hebben wel een verkeerscursus gehad denk ik.

In het park gaan weg 'met de klok mee'rond. De eerste stop is bij de kangaroes, waar het voedertijd is.Manon mag met een flesje een kangaroe voeren, en dat vind ze geweldig.


Dan door Sesamstraat. Gerda Havertong heeft een snipperdag, maar Grover is er wel, samen met een figuur die ik niet herken. Er is ook een enorme speelplaats met water en een funjungle, maar die bewaren we even voor later.




SheiKra is een angstaanjagende achtbaan in Stanleyville, het volgende gebied waar we belanden. Twee keer stort je bijna verticaal naar beneden. Alleen al bij het kijken naar die waaghalzen draait je maag zes keer om.


Wel goed, maar niet gek, dus we lopen door naar het station. Gesloten...de trein rijd niet vandaag. Blaadjes op de rails zeker? Het is tenslotte herfst. Erg vervelend, want die trein maakt het transport door dit enorme pret/safaripark een stuk aangenamer. Nu moeten we alles met de benenwagen doen.
Kennen jullie die van die twee die in de achtbaan gingen? Idd, die gingen niet. Na haar heldhaftige rit in de Shamu achtbaan, zou ze dit varkentje ook wel even wassen. Net voor dat de rit begint, zet Manon het op een krijsen. Mevrouw wil er uit...en dat mag.

De lege wagon, als stille getuige..

De Rhino Rally is een niet te lange rit door de savanne van Afrika. Door modderpoelen en over smalle bruggen rij je langs verschillende 'wilde'dieren. De chauffeur heeft net een infuus RedBull op, want ze ratelt maar door. Ze kent haar tekst in elk geval wel.

Jammer dat de trein niet rijd, want nu missen we een groot gedeelte van de savanne, en de dieren die daar lopen.



Aan het eind van de dag gaan we,zoals beloofd, terug naar Sesamstraat waar Manon zich nog even kan uitleven. Dat lukt aardig, want op de terugweg naar Inverness valt ze snel in slaap.

Rustdag.

We doen vandaag even helemaal niks. Nou ja, bijna niks dan. Nog even langs de Walmart en de tegoedbon van Bealls proberen te verzilveren. Beetje door de omgeving toeren, pootje baden misschien. Iets te eten zoeken, binnen, of buiten de deur. Dus geen blog vandaag, geen foto's ,lekker niks.Het is nu kwart voor 12, en we lopen nog in de pyjama.Het zonnetje schijnt al weer, het wordt een graadje of 27 vandaag.

Ter compensatie nog een filmpje van de kolkende rivier 'Roa's Rapids' in Aquatica van gisteren. En Manon's speelparadijs. Het fototoestal lag nog in de auto, dus geen foto's.

Aquatica en Outback 11 nov

Vandaag om 10.30 uur waren we in Aquatica. De zon scheen lekker, dus wat wil je nog meer. We zochten een plekje dicht bij het kinderbad, waar we heerlijk onder een enorme parasol konden gaan liggen. Voor we het in de gaten hadden liep Manon al het speelparadijs te verkennen. Dus haar eerst terug geroepen, want ze moest een zwemvest om. Het werd een kanarie gele, lekker opvallend. Alfons en Manon begonnen met klimmen en klauteren en lieten grote emmers water over zich heen plonsen. Ik bleef eerst lekker in het zonnetje liggen, genietend van al het gebeuren om me heen.
Achter ons bevond zich de wildwaterbaan. Dat leek me wel wat en Alfons en Manon gingen ook mee. Ook wij hezen ons in zo'n zwemvest. Een groene, het moet er natuurlijk wel allemaal in passen. Dat het een wildwaterbaan was werd meteen duidelijk en we werden gelijk met de stroming mee gevoerd, of beter gezegt afgevoerd.
Manon vond het geweldig en ze kwam er achter dat als je ook nog eens gaat mee zwemmen, je nog harder gaat. Nou....Pieter van de Hoogeband is er niks bij.
Omdat we al een paar rondjes zo mee gesleurd werden, werd het tijd om eens wat anders te gaan doen.....maar.....hoe kom je zo snel weer uit de wildwaterbaan.
Dat was nog niet zo makkelijk kwam ik achter. En toen vlak voor onze uitgang Alfons een opmerking maakte en ik de slappe lach kreeg, moest ik verplicht weer een rondje.
Uiteindelijk is het goed gekomen en kwam ook ik weer op het droge.
We hebben snel even wat gegeten, pizza, patatjes en lekkere watermeloen en toen vond Manon het wel weer welletjes, er moest weer gezwommen worden. Moeders weer heerlijk op de stretcher en Alfons en Manon zijn het park rond gelopen en hebben weer gezwommen en nog maar weer een ritje in de wildwaterbaan. Tegen 15.30 uur waren we weer helemaal opgedroogd en is het tijd om naar huis te gaan. Maar daar dacht Manon wel anders over. Ze was inmiddels de klimtoren weer in gegaan en ging hoger en hoger, we konden roepen wat we wilden, maar ze hoorde ons niet of liever gezegt wilde ons niet horen. Dus er zat niets anders op dan dat Alfons ook de klimtoren in moest. Hij probeerder nog zo min mogelijk nat te worden, maar helaas. Hij liep net onder de emmer door en was weer doorweekt. Ook Manon was inmiddels weer beneden, dus we konden vertrekken. Nog even snel bij de dolfijnen gekeken, ik weet zo niet meer hoe ze heten, maar het zijn net mini orca's. Prachtige beesten.
We zaten nog maar net in de auto toen Manon al in slaap viel en dat heeft ze de hele weg volgehouden. Thuis aangekomen weer zo fit als wat en Manon wilde graag naar de Outback, want daar krijg je zo'n leuke kleurplaat bij je eten. Wij waren het daar natuurlijk mee eens en zo zaten we om 18.00 heerlijk aan de Blooming Onion, rib-eye, grilled chicken en als toetje cheese cake met frambozensaus. Het was weer heerlijk en rond 19.45 uur waren we weer thuis.
Inmiddels zijn Manon en ik nog zo fit als wat en ligt Alfons al bijna 3 kwartier te slapen.
Moe van het zwemmen, de zon en het lekkere eten. Voor morgen hebben we niet echt plannen. We willen nog wel even naar de Wallmart voor nog wat kerstinkopen en ik heb hier van die grote en kleine potjes met geurkaarsen gezien en die vind ik wel erg leuk om mee te nemen. Ook hebben we nog een koffer nodig en er staat nog een bezoekje naar de Bealls op de planning.

Toch maar Seaworld.

Om 7 uur schrikken we wakker van de telefoon,oma aan de lijn. Uitslapen blijft een lastig verhaal.. Aan beide kanten van de oceaan gaat alles prima, alleen is het hier 20 graden warmer. De laatste nieuwtjes worden uitgewisseld, en Manon verteld over haar Gatorland avontuur.
Het is al 10 uur als we in de auto stappen om op weg te gaan naar BushGardens in Tampa.1 uur en 3 kwartier reistijd geeft de TomTom aan.Oops dat is best wel lang, dan is de dag half om als we er zijn. Dan bewaren we BG voor een andere dag, gaan we vandaag weer naar Seaworld. Daar weten we de weg, en de helft hebben we vorige week al gezien. Doen we vandaag de rest.



Om half 12 gaan we naar binnen, de kaartjes en de vingerafdruk worden geaccepteerd. Eerst naar de Stingrays, waar het voedertijd is. Ze springen bijna uit het bassin, zo wild gaat het er aan toen. Het eerste bakje vis van de dag is gekocht, en ze laten het zich smaken.

Ook bij de dolfijnen is het voedertijd, die hebben we vorige week gemist. Camera in de ene hand, en een spiering in de andere om de dieren te lokken. Flipper poseert gewillig, zolang er een visje tegenover staat.



Ik ga vandaag in Manta (de achtbaan). Broekzakken leeg, shirt in de broek, en snel in de rij. Er staan maar 4 mensen voor me, het is erg rustig vandaag. En heelaparte ervaring zo hangend onder de rails, maar het valt erg mee. Kraken(Seaworlds andere grote achtbaan) is veel heftiger. Het is allemaal wel heel mooi aangelegd, vooral de aquaria met Manta's en ander vissen die je ook ziet als je in de wachtrij staat zijn erg mooi. Nemo en Dorey zijn er ook.




De skytower en de Zeeleeuwen krijgen ook een bezoekje van ons vandaag, en we sluiten af met de Blue Horizons show in Dolphin Stadium. Acrobaten en dolfijnen voeren samen een spetterende show op, echt geweldig. Volgens ons zelfs beter dan de huidige orca show.Die slaan we dan ook over vandaag.





Morgen gaan we zwemmen in Aquatica, aan de overkant van de straat bij Seaworld.

Back home.

Dinsdag ochtend verlaten we het Holiday Inn Sunspree, en gaan we weer richting Inverness. De rekening is al onder de kamerdeur doorgeschoven om het uitchecken te versnellen. Geen spoor van die clown en die acrobaat in het hotel maar ze moeten in de buurt zijn. Er was wel één boef in de buurt, maar die hoort bij ons.

We gaan eerst nog langs de Buena Vista Factory Stores om een deuk in de creditcard te slaan. Bij Hilfiger hebben ze wél het vest in XL zonder schade, wat ze bij Premium outlets alleen nog in kleine maten hadden. Nog een paar shirts, en een sweater in de tas, dat schiet al op. Voor Manon nog een trui, en bij de kassa nog een tas voor Mirijam gevonden. Aan de overkant bij Nike vind Alfons zijn nieuwe schoenen. Ruilen met de oude Adidassen zit er hier niet in, dan maar weer de pas door de gleuf halen. T-shirts, 2 voor $ 18 gaan ook mee.

De TomTom wijst ons de kortste weg naar Florida Mall. Als je in het foodcourt heen en weer blijft lopen langs de Chinese restaurantjes, krijg je vanzelf je buik vol met samples. BBQ chicken!! Sweet sour pooork! De een schreeuwt nog harder dan de andere. We bestellen maar een portie BBQ kip met groente en rijst, want van dat heen en weer lopen krijg je alleen maar meer honger.

In de M&M store kijken we alleen even rond, de dollars blijven in de portemonnee. Wel veel leuke dingen gezien, maar volgens mij is hun prijslabel apparaat stuk, die prijzen klopt niks van, veel te hoog.
Bij Billabong kan ik altijd slagen voor een paar shirts, zo ook vandaag, weer drie in de tas.
De tweelingbroer van Enrique Iglesias verkoopt ons nog een stapel shirts, en een rokje voor Manon, en dan zijn we er wel klaar mee. Op naar huis.

Heerlijk hoor zo'n eigen plekkie, lekker bankhangen, de koelkast gevuld en lekker rustig om het huis. De temperaturen gaan weer richtig 28 graden, dus word het nog een heerlijke laatste week.

Maandag 8/11 deel II

Het is al bijna 1800 uur als we de poorten van DisneyWorld binnen rijden, op weg naar de verrassing voor Manon. Ze zit al de hele dag te vissen naar wat het zou kunnen zijn, maar we hebben niks losgelaten. Als we de eerste welkoms poort passeren heeft ze nog niks in de gaten. De boog voor de parking bij Magic Kingdom is versierd met Minnie en Mickey in kerstoutfit.Dat ziet Manon dan wel, maar ze beseft nog steeds niet wat de bedoeling is. `We gaan naar Mickey´s kerstfeest in Disneyland` Jaaa Leuk! (alles van Disney is leuk) We parkeren op Goofy 48, en nemen het treintje naar het Ticket&Transportation center. Daar moet je kiezen hoe je naar het park wilt, met de boot of de monorail. We gaan met de boot, daar waren wij ook nog nooit op geweest. Even later staan we al voor de poort waar het personeel in kerstkleding de tickets scanned. We krijgen een polsbandje om, die later nog regelmatig op aanwezigheid gecontroleerd zal worden.





Het Grand Floridian Resort bij zonsondergang.




Het is ondertussen al bijna donker als we door Mainstreet USA lopen. Op de achtergrond is het kasteel paars verlicht, maar dat zal nog veranderen vanavond. We zien nog net het slot van een parade met veel dans en muziek, alle favoriete figuren komen nog net langs. Aan de andere kant van het kasteel staat de paardencarrousel waar we natuurlijk even een rondje in maken. Manon wil ook graag in Dombo, maar daar staat nogal een rij.
Dan maar iets te eten opzoeken, want dat hebben we nog niet gedaan. Het word een funnelcake het ziet er niet uit, maar het smaakt heerlijk (heeft wel iets van oliebollen). Ondertussen is om 1900 de Christmas Party geopend, en is het kasteel verlicht met 200.000 lichtjes. Het ziet er geweldig uit.






Voor het kasteel staan de mensen al rijen dik te wachten op de parade van 20.15, maar wij moeten Manon een beetje wakker houden dus tijd voor actie. Eerst naar 'Stitch's Great Escape', die keen we wel ui Parijs dachten we. Bleek het een hele andere attractie te zijn dan we gedacht hadden, met veel lawaai,rook,en in het donker. Manon vind het helemaal niks en is bang(Crocodile Hunter..) dus snel naar de nooduitgang. Dan maar naar de Indy Speedway, om even een rondje te racen."Ik mag niet sturen, want ik heb geen rijbewijs" Die krijgt ze dan ook bij het instappen, dus Manon stuurt. Gelukkig rijden de auto's langs rails, want ze let meer op de omgeving ipv op de baan. Mirijam, die voor ons rijd hebben we snel ingehaald, dus moet er even gebotst worden.





De grote kerstparade is ondertussen al begonnen, we kunnen nog net een kwartiertje meepikken. De batterijen van het fototoestel zijn bijna leeg, dus daar heb ik geen beelden van. Als de parade voorbij is lopen achter de laatste wagen aan naar Mainstreet om nog wat in de winkels te snuffelen. Hoewel het best fris is, is het zeker geen winterweer en toch sneeuwt het in Mainstreet. Net echt.





Om half 10 begint het grote vuurwerk bij het kasteel. We kunnen het goed zien vanaf de stoep bij Town Square. Een prachtige vuurwerkshow op muziek van zeker 20 minuten krijgen we te zien. Echt schitterend. Als het afgelopen houden wij het ook voor gezien. Manon is moe, en wij hebben het ook wel gehad na deze dag. Gelukkig is het hotel niet ver, en kunnen we snel onder de wol.



Het slotspektakel...

Maandag 8/11 deel I

Heerlijk geslapen vannacht, Alfons althans, Mirijam heeft de halve nacht wakker gelegen omdat eerst Manon lag te blaffen als een zeehond. Daarna lag haar wederhelft te ronken als een beer in winterslaap.
Ontbijten doen we in het hotel, en toch buiten de deur. Vanuit de hotel lobby loop je zo de naastgelegen Applebee's binnen, waar we van het buffet kunnen kiezen, of iets van de kaart bestellen. We gaan voor het buffet. Vergeleken met het hotel in Brussel stelt het niet zoveel voor, maar het is voldoende voor een goede bodem.

Rond 10.30 gaan we op weg naar Gatorland, "The best half-day attraction in Orlando", We waren hier al eens eerder geweest, en na een halve dag heb je het eigenlijk ook wel gezien. In diverse bassins liggen alligators ,van baby's tot enorme monsters, lekker te genieten van de zon. Veel actie zit er nog niet in, misschien als het voedertijd is.
Verderop zit een dame met een alligator op schoot en een slang om haar nek. Tegen betaling mag je met één van de twee, of allebei op de foto. Manon gaat voor de slang.


Helemaal niet eng hoor! Lachend speelt ze met de slang, alsof ze het al jaren doet. Nou, mij niet gezien. Er zijn niet alleen Alligators in het park, ook andere soorten Crocs, vogels, en een kinderboerderij.Ook is er een wandelroute door een stuk moeras, waar je over verhoogde houten steiger doorheen kan lopen. Daar zien we nog een 'wilde' slang, een Cottonmouth(of Watermoccasin),zeer giftig dus die hebben we maar met rust gelaten.



Terug in het park duiken we even de vogelkooi in. Daar mag je de parkieten voeren, met een stokje waar zoetigheid met nootjes aanzit. Pas op waar je loopt, anders sta je zo op een vogeltje.



Dan gaan we door naar het alligator worstelen. Dat gaan we natuurlijk niet zelf doen, daar hebben we Manon voor. Onze eigen Betsy Irwin.



Zonder blikken of blozen stapt ze in de ring, trekt zo'n handtas uit het water, slingert het 3 keer in het rond, duikt er bovenop, en laat zich gewillig fotograferen.
(Ik maak het ietsje stoerder dan het was, dat worstel gedeelte had de medewerker al gedaan, ze kon er zo op stappen, en lachen naar de camera.)

Dan is het voedertijd bijde "Jumparoo show" Met stukken kip proberen de verzorgers de alligators uit het water te laten komen om het voer te pakken.




De meeste crocs kijken niet eens, en blijven lekker luieren in de zon. Dat lijkt ons ook een goed plan, nog even relaxen in het zwembad van het hotel, want we hebben nog een verrassing voor Manon vanavond.

Crikey Christmas.

Het bloggen schiet er een beetje bij in op het moment.We maken lange dagen(Ja, 'tis zwaar hier) en dan is de puf er 's avonds wel een beetje uit.
Vanavond zal ik een volledig verslag geven van zondag en maandag, jullie moeten het eerst maar even met een paar foto's doen.

Wat gaat hier gebeuren?


Geen echte natuurlijk...


Manon's lievelings prinses.



OOoohhhh

Holiday Inn Sunspree

Heerlijk uitgeslapen op zondag, tot kwart voor acht! Toen kwamen we er achter dat de klok nog een uur terug moest, dus zaten we weer op ons oude schema. We moeten vandaag een koffer pakken, want we slapen 2 nachten in Lake Buena Vista, in het Holiday Inn Sunspree Hotel. Eerst maar wat opruimen in huis, wasmachine leeghalen,vaatwasser aanzetten, vuilnisbakken legen en de container aan de straat zetten. Rond een uur of 11kunnen we eindelijk op weg naar Orlando. Onderweg zien we weer zo'n enorme camper,met pick-up truck op sleeptouw, altijd handig op de camping. Even een foto maken voor het thuisfront, anders denken ze dat je weer overdrijft :)



Na een rustige rit over de Florida Turnpike komen we na 1½ uur aan bij het Hotel. Daar is de winterschilder langs geweest, want het voor ons onherkenbaar. Een gedeelte staat zelfs in de steigers, want ze zitten midden in een renovatie. Onze kamer hebben ze al onder handen genomen, die ziet er prima uit. Twee queensize bedden, bureau, tafel met twee stoelen, kledingkast, en een klein keukentje met koelkast, magnetron en koffiezetter.In de badkamer is ook alles aanwezig. De bedden zijn enorm hoog, Manon kan er nauwelijk op komen.Als ze er maar niet aflazerd, want dan maakt ze een enorme smak.
Manon had het zwembad al weer gespot natuurlijk, dus was ze al weer op zoek naar haar zwempak. Even later dobberen we al in het warme water, dat hadden we nog niet meegemaakt deze vakantie! Na een uurtje houden we het voor gezien, we willen nog wel wat gaan doen vandaag.




Premium Outlets is hier nog geen 3km vandaan, dus gaan we op koopjes jacht. Daar kan ik kort over zijn, we komen met lege handen weer thuis. Te groot, te klein , stuk, lelijk, te duur. Volgende keer beter.
Dan Downtown Disney maar eens bekijken, ook slechts een paar minuten van het hotel. Als eerst duiken we ´World of Disney in, de grootste Disney winkel ter wereld. Voor Manon zien we direct een leuke muts, typisch Manon. Die gaat zeker mee. Een Slaapshirt en een doos kerstkaarten gaan ook in de tas. Nog even snuffelen bij Pooh Corner, Mickey´s Pantry en de Christmas store (alle dagen kerst).




Eten doen we bij de Waffle House, halverwege DT Disney en ons hotel. Lekker, simpel en goedkoop.