Verhuizing

Vanaf nu zijn de voorbereiding op onze volgende Florida reis te volgen op:

http://hofmaninflorida2011.blogspot.com



Wij hopen dat jullie met ons mee verhuizen!

Groetjes Alfons Mirijam en Manon.

Als het jeukt ,dan moet je krabben.

En het jeukt bij ons al vanaf dat we weer uit Florida terug zijn. Dus vandaag geboekt voor de zomervakantie 2011. Van 23 augustus t/m 3 september zijn wij weer in The Sunshine State! Wel een beetje aan de korte kant, maar Manon moet 5 september weer naar school. De vliegtarieven bij Exit reizen vallen vanaf 23 augustus in het naseizoen-tarief, dus konden we voor een mooie prijs boeken.
Nu nog even een strak reisschema opstellen, en dan zijn wij er weer helemaal klaar voor!

Gehaktdag.

Tja, daar zit je dan weer. Thuis op de bank met de kachel aan en een bakkie van 'de lekkerste koffie die je kent'. Dat mag dan wel zo zijn, maar dan kies ik toch liever voor een mok 'Folgers' ,in de korte broek bij het zwembad van het huis in Florida. Wat een verschil zeg, en dat in een 'paar uur' tijd.

Maandagochtend om 10 uur(1600 NL) hebben we de sleutel ingeleverd en zijn we naar het vliegveld gereden.Bij Alamo ging alles vlot, +1700 mijlen en schadevrij de Jeep weer ingeleverd. Bij de incheckbalie van American Airlines was het lekker rustig. Het online inchecken heb ik maar overgeslagen, dat duurde me veel te lang de vorige keer. Deze meneer word er voor betaald, die kan dat vast veel beter. Nog even naar buiten om een paar Marlboro's te verdampen,waarschijnlijk de laatste voor een hele tijd, en nog even de warmte te voelen, want dat zal tot mei 2011 ook niet meer gebeuren.



Om 12.40 kunnen we aan boord van de Boeing MD S80, voor de 2 uur durende vlucht naar New York. Stoelen AB en C op rij 36 zijn voor ons, tussen Pratt & Whitney. Nee, dat zijn niet die 2 zangeressen uit Idols, maar de loeiende motoren die ons uitzicht blokkeren. De 2 stoelen aan de andere kant van het gangpad kampen met het zelfde ongemak. Voor de duidelijkheid, we hebben geen uitzicht op de motor, we zien alleen maar motor. Waarom er dan een raam op die plaats zit, geen idee.

Na een uur of 2 vliegen landen we op New York JFK. De koffers zien we pas in Brussel terug, en we hoeven ook niet naar een andere terminal. Iets te eten zoeken, en wachten tot 5.25 tot we gaan boarden voor de laatste vlucht van deze vakantie. In de wachtruimte werd al omgeroepen dat de vlucht helemaal vol zit, en een extra stoel kunnen we dus vergeten. Als eindelijk iedereen zijn handbagage in de vakken heeft kunnen proppen en op zijn plaats zit kunnen we vertrekken. Het is filerijden naar de startbaan, en het duurt dan ook zeker 20 minuten voordat we vliegen. Na het opstijgen worden we snel voorzien van een drankje, en een half uur later van een maaltijd.



Als alles weer is afgeruimd is het tijd om te proberen het zo comfortabel mogelijk te maken, en wat te slapen. Dat slapen gaat wonderbaarlijk goed.Als de ogen weer open gaan vliegen we al boven zuid-Engeland en is het nog slechts een dik uur tot we in Brussel zijn. Het ontbijt word geserveerd, en langzamerhand gaan we dalen. Om 7.30 touchdown in Brussel, en een uur later staan we buiten in de kou, we zijn weer thuis.Bijna dan, want we moeten nog zeker 3 uur rijden voor we echt thuis zijn.

Daar kunnen we door de dichte mist tot Utrecht, en de vele files nog een uur bij op tellen. Om 1300 uur zijn we dan eindelijk weer in ons eigen huis, waar de koffie al klaar staat. 's Middags nog even in slaap gesukkeld op de bank, maar om 1900 gaan we echt onder de wol, helemaal gesloopt van de lange reis. We zijn zo'n 21 uur onderweg geweest, en dat voel je in al je spieren. Rond 22.00 weer klaar wakker, en het duurt tot zeker 02.00 dat Manon en ik weer in slaap vallen. Om half 9 gaan de luiken weer open. Het is gehaktdag.

Dat was het dan alweer...

"Time flies when ur having fun" .Plezier hebben we zeker gehad hier in sunny Florida, ook vandaag weer. Lekker op tijd naar Aquatica gereden, we waren er al om 10.30 . Wederom niet druk in het park, ligstoelen en zwemvesten te over. Als eerste een paar rondjes laten meesleuren in Roa's Rapids. Op je rug, je buik of ondersteboven, gewoon lekker laten meedrijven, je komt vanzelf terug op de plek waar je bent begonnen. Het uitstappen is het moeilijkste van alles, als je te laat naar de kant gaat, wordt je weer meegesleurd voor nog een rondje.



Daarna weer klimmen en klauteren in 'Walkabout Waters' .Glijbanen, waterkanonnen, bakken water die naar beneden kletteren, een paradijs voor kleine en grote kinderen. Ouders bakken in de felle zon, en de kinderen leven zich helemaal uit.
Alfons ging even van de 'Taumata Racers' af (8 glijbanen naast elkaar, wie het eerste beneden is wint), maar die heet vanaf nu de 'Traumata Racers' Man,man wat een trappen om boven te komen. Helemaal buiten adem liet ik me naar beneden storten(en das best hoog)en ging zelfs als winnaar over de streep.






De Lazy River'Loggerhead lane' en kinderbad'Kookaburra Cove'pikken we ook nog even mee. Dan nog een paar rondjes in de Rapids, en dan is het alweer tijd om naar huis te rijden. Voor het verlaten van het park maken we nog wat foto's van de Commerson's Dolphins, en daar zitten een paar hele mooie plaatjes bij.



Onderweg naar Inverness maken we nog wat foto's van allerlei dingen op en langs de weg, en ook in Inverness doen we de toeristische route.
Voor de laatste keer naar de Walmart, voor een paar cadeautjes voor Manon, en wat laatste spulletjes die we mee willen nemen naar huis. Ik kijk nog even bij de electronica naar een Ipad, maar toch niet gekocht. We hebben 2 laptops, daar moeten we het voorlopig maar mee doen. Calimero heeft al jaren een Eipet, en die hoor je er ook nooit meer over.

De koffers zijn gepakt, het huis en de auto zijn weer opgeruimd, de laatste wasjes zijn gedraaid. Morgen rond 10 uur rijden we naar Orlando waar ons vliegtuig om 13.20 vertrekt naar New York. Als alles meezit landen we dinsdag om 7.40 in Brussel.Dan nog een uurtje of 3 rijden, en dan zijn we weer echt thuis. We zouden graag nog langer zijn gebleven, maar aan alles komt een eind.

We hebben een geweldige tijd gehad, we komen zeker nog een keer terug.

Nog één keer badderen.

Onze laatste volle dag in het zonnige Florida is aangebroken, en die gaan we voor een groot gedeelte doorbrengen in Aquatica. Ons eerste bezoek was uitstekend bevallen, en dus voor herhaling vatbaar. Een retourtje Orlando helpt ook aardig om de tank van onze Jeep leeg te rijden.Morgen nog een enkeltje, en dan inleveren bij Alamo. Als we vanmiddag weer thuis zijn hebben we nog tijd genoeg om de koffers te pakken, en alles weer netjes te maken in en om het huis. Maar eerst nog even plezier maken.

Busch Gardens Tampa

Vandaag ons uitgestelde bezoek aan Busch Gardens in Tampa Bay. Lekker op tijd in de auto, want het is ruim anderhalf uur rijden, door onbekend terrein. De eerste 20 mijl gaan over de provinciaale weggetjes van Citrus County, een keer wat anders dan de Turnpike. Na een half uurtje draaien we de Interstate 75 op, en kan het tempo omhoog. Onderweg zien we verrassend veel wildlife. Gordeldieren,hertjes,een slang, racoons(wasbeertjes) en Manon ziet zelfs nog een alligator. Ondanks dat de dieren allemaal doodstil liggen,en ik in een flits -Michelin- op de gator zie staan, is het bij 120km/u haast onmogelijk om een knappe foto te maken. We zien ook nog levende hertjes, die hebben wel een verkeerscursus gehad denk ik.

In het park gaan weg 'met de klok mee'rond. De eerste stop is bij de kangaroes, waar het voedertijd is.Manon mag met een flesje een kangaroe voeren, en dat vind ze geweldig.


Dan door Sesamstraat. Gerda Havertong heeft een snipperdag, maar Grover is er wel, samen met een figuur die ik niet herken. Er is ook een enorme speelplaats met water en een funjungle, maar die bewaren we even voor later.




SheiKra is een angstaanjagende achtbaan in Stanleyville, het volgende gebied waar we belanden. Twee keer stort je bijna verticaal naar beneden. Alleen al bij het kijken naar die waaghalzen draait je maag zes keer om.


Wel goed, maar niet gek, dus we lopen door naar het station. Gesloten...de trein rijd niet vandaag. Blaadjes op de rails zeker? Het is tenslotte herfst. Erg vervelend, want die trein maakt het transport door dit enorme pret/safaripark een stuk aangenamer. Nu moeten we alles met de benenwagen doen.
Kennen jullie die van die twee die in de achtbaan gingen? Idd, die gingen niet. Na haar heldhaftige rit in de Shamu achtbaan, zou ze dit varkentje ook wel even wassen. Net voor dat de rit begint, zet Manon het op een krijsen. Mevrouw wil er uit...en dat mag.

De lege wagon, als stille getuige..

De Rhino Rally is een niet te lange rit door de savanne van Afrika. Door modderpoelen en over smalle bruggen rij je langs verschillende 'wilde'dieren. De chauffeur heeft net een infuus RedBull op, want ze ratelt maar door. Ze kent haar tekst in elk geval wel.

Jammer dat de trein niet rijd, want nu missen we een groot gedeelte van de savanne, en de dieren die daar lopen.



Aan het eind van de dag gaan we,zoals beloofd, terug naar Sesamstraat waar Manon zich nog even kan uitleven. Dat lukt aardig, want op de terugweg naar Inverness valt ze snel in slaap.

Rustdag.

We doen vandaag even helemaal niks. Nou ja, bijna niks dan. Nog even langs de Walmart en de tegoedbon van Bealls proberen te verzilveren. Beetje door de omgeving toeren, pootje baden misschien. Iets te eten zoeken, binnen, of buiten de deur. Dus geen blog vandaag, geen foto's ,lekker niks.Het is nu kwart voor 12, en we lopen nog in de pyjama.Het zonnetje schijnt al weer, het wordt een graadje of 27 vandaag.

Ter compensatie nog een filmpje van de kolkende rivier 'Roa's Rapids' in Aquatica van gisteren. En Manon's speelparadijs. Het fototoestal lag nog in de auto, dus geen foto's.